Naar aanleiding van het interview van Bessel van der Kolk in Zomergasten heb ik dit stuk geschreven. Het is niet volledig. Een soort vlugschrift. En er is best een en ander op aan te merken. Ik ben ervaringsdeskundig als het over trauma gaat. Dat geeft een zeker perfectionisme. Daarom beter plaatsen met kantjes, dan verzanden in…. Precies 😉
En nu we het toch over trauma hebben. Wat is de relatie tussen de polarisatie en het wereldwijde trauma van de coronamaatregelen? Trauma zorgt ervoor dat de hersenen bevriezen. Ze blijven grotendeels staan in de stand die nodig was om het trauma te “overleven”. Juist in die situatie functioneren ze goed. Dan voelen de slachtoffers zich weer een beetje mens. Of voelen de slachtoffers überhaupt nog iets.
Ik nodig je uit om eens op social media, met name twitter, te kijken hoe er gereageerd wordt op de zogenaamde wappies. En hou dan in je achterhoofd de informatie in het eerste deel van dit bericht. De agressie is volkomen verklaarbaar.
Maar er is meer. De vaccin kritische mensen, maar ook andere groepen zoals de mensen die kritisch zijn over klimaatopwarming, de oorlog in de Oekraïne, de toeslagaffaire en de rol van de regering daarin, eigenlijk alle mensen die kritiek hebben op onze leiders, kijk hoe ze behandeld worden. Uitgescholden, geridiculiseerd, veroordeelt en wat dies meer zei. Hoe komt dat?
In tijden van crisis kijken kuddedieren naar de alfa mannetjes of vrouwtjes (bij olifanten bijvoorbeeld zijn het de vrouwtjes). Die hebben dan de taak om de kudde, stam, clan oid te redden. Maar in onze maatschappij is de individualisering ver voorbij de natuurlijke grenzen opgerekt. Vandaar dat niet iedereen zich nog als een kuddedier gedraagt. Overigens heeft dat niets met wakker worden te maken, maar ook met trauma.
Kun je mijn blog over deze periode nog herinneren? Ik zal de link hier toevoegen: https://www.xs2mind.nl/corona-en-gepest-worden-op-school/. De kudde is ooit heel onveilig voor mij geweest. Ik heb me ertegen verzet. Ik heb alles wat anders was dan het gedrag van de kudde min of meer omarmt en onderzocht. En ik ontdekte werelden die de kudde niet kende. Getuige mijn ervaringen met bijvoorbeeld psychedelica. En er zijn er nog wel een paar op te noemen. Mijn IRL vrienden weten daarvan.
Het is dan ook niet vreemd te noemen dat toen corona begon ik er met andere ogen naar keek dan de meerderheid van de andere mensen. Misschien was dit bij jou ook wel zo. Ik heb daarom ook maar heel weinig meegedaan aan het classificeren van “schapen”. En ik heb me hevig verzet tegen mensen die zich wakker noemden. Jij bent niet wakker! Mensen die over water kunnen lopen zijn wakker. Of mensen die water in wijn kunnen veranderen. Kortweg mensen die in de ogen van anderen wonderen kunnen verrichten. Die zijn wakker. Jij, die ook een anders denkende bent geworden en ik zijn gewoon op een andere manier getraumatiseerd.
En nu komt het aan op een stukje mentale empathie, compassie. Want stel je nu eens voor dat die andere getraumatiseerde mensen wél bescherming en troost hebben gevonden in de kudde nadat hun trauma had plaatsgevonden. Die bij hun genezing precies het omgekeerde gedaan hebben dan ik. Vind je het dan nog raar dat toen er een gigantische angst over hen heen werd gestort, ze de veiligheid van de kudde, en de respectievelijke leiders hebben opgezocht? En dat ze tegelijkertijd iedereen die dat niet deed associeerden met het gevaar waarvan ze meenden dat het hun bedreigde. De wappies, antivaxxers, klimaatontkenners, putin dwepers en wat dies meer zei?
Vind je het nu nog raar dat de mensen met de spuiten achter hun avatar dezelfde waren als de mensen met een Oekraïne vlaggetje? En begrijp je nu wat er moet gebeuren? En dat de eerste fase daarin “ontkenning” is? En de tweede fase “woede”? Ben je nooit boos geworden op die mensen? Heb je je nooit afgevraagd hoe die toch zo dom kunnen zijn, dat ze niet zien wat er gebeurt?
De psychiater Kübler Ross heeft de fases van verwerking gedefinieerd. Voor hen die ze niet kennen schrijf ik ze hier nog een keer op: Ontkenning; Woede; Onderhandelen; Depressie; Acceptatie. En denk je dat de kwaadwillenden, de psychopaten, waarvan er nu eenmaal veel in de elite terecht gekomen zijn, VAAK DOOR TRAUMA!!! Maar niet altijd. Denk je dat die dit niet weten? Dat ze via verdeel en heers, zoals het opportunisten nu eenmaal betaamt, niet optimaal gebruik weten te maken van deze tegenstelling in het genezingsproces bij trauma?
Maar zijn ze daarom anders dan jij en ik? Ja de primaire psychopaten wel. Dat zijn mensen die met een genetische constitutie geboren zijn die tot psychopathie leidt. Want die worden anders geboren. En je wilt niet weten hoe die gepest worden en pesten in hun vroege jeugd. Zo ernstig dat ze iedere verbinding met andere mensen verliezen. En dingen kunnen doen die wij als verschrikkelijk ervaren. Maar ook harteloos kunnen saneren. En ook andere mensen rücksichtslos door een crisis kunnen loodsen. Het kan zo beroerd niet zijn of het is wel ergens goed voor zei Oma Bakers altijd. Daarom komen deze mensen in een zwaar getraumatiseerde maatschappij nogal vaak op de stoel van de leider terecht. In bedrijfsleven, even vaak als in de politiek en niet te vergeten de zorg en de advocatuur.
Dus al dat schelden op de elite, en nog erger dat roepen dat ze moeten vertrekken, of daar zelfs in een democratie een petitie voor opstarten, werkt alleen maar contraproductief. Het is kinderachtig en laat zien dat de eigen trauma’s nog niet verwerkt zijn. En dat is niet erg. Want je doet precies hetzelfde als zij. En je kunt niet anders. Want ook jouw hersenen zijn bevroren. En ze werken het beste in die stand. Dus zul je in je gedrag zo vaak als maar kan zorgen dat ze ook daadwerkelijk in die stand terecht komen. Dan voel je je immers MENS.
Zo kom ik na een lang stuk, en ik zou hier een boek over kunnen schrijven, vele voorbeelden van kunnen geven, uit mijn eigen leven en dat van anderen, tot een hele simpele conclusie: verbeter de wereld en begin bij jezelf. Werk aan die trauma’s. Zorg dat je hersenen weer de optimale flexibiliteit terug krijgen. Zodat je je altijd MENS voelt. Je bent immers één van de vier grote dingen: Hemel, Aarde, Tao, Mens.
En ik zou geen ondernemer zijn als ik hier niet aan toe zou voegen: Ik kan je daarbij helpen. Als vriend en als behandelaar. Een “Cursus In Wonderen” zegt: er is geen ander. En door dit te schrijven leer ik een nieuw aspect daarvan. Ik dank mijn Muze, jullie dus dat je me de inspiratie gegeven hebt dit te doen.
Er is nogal wat te doen over zonnebrandcrème. Het zou kankerverwekkend zijn. De Telegraaf schreef dat dit het nieuwe thema van de wappies is. Dan ben ik ook een wappie. Of je smeert of niet is aan jou. Wat ik wel vind is dat er goede informatie gegeven moet worden aan diegene die smeert.
De meeste cosmetica bestaan voor een groot deel uit chemisch afval. Daar is een goed onderzoek uit Nederland over, maar ik heb moeite dat te vinden. Wel weet ik uit mijn tijd bij Hoechst Holland dat Marbert, het cosmetica merk van Hoechst, geen goede naam had onder grote delen van het personeel.
Ik weet ook dat wat je op je huid smeert uiteindelijk in de bloedbaan komt. En het is beter om het dan eerst te proeven. Normaliter komen de stoffen in de bloedbaan doordat je ze opeet. En dan heb je er ook aan geroken en ervan geproefd. Dat is het waarschuwingssysteem van de spijsvertering. Als je iets op je huid smeert passeer je die waarschuwing.
Nu zou je kunnen zeggen dat je dus eerst van je zonnebrandcrème moet proeven. Dat is ook iets dat ik vaak tegen klanten zeg. “Als je het niet kunt eten, smeer het dan ook niet op je huid.” En dat zet mensen aan het denken. Want ze willen meestal niet een slok uit de fles zonnebrandcrème nemen om te proeven.
Daarnaast is er nog een punt. Er zijn wel degelijk schadelijke stoffen gevonden in populaire merken zonnebrandcrème. Waaronder benzeen. Toen ik chemie studeerde werd benzeen zelfs uit het laboratorium geweerd. Je had er speciaal toestemming voor nodig om het te mogen gebruiken. Zo kankerverwekkend is dat spul.
Ook is bekend dat just vitamine D beschermend en helend is bij huidkanker. En als die sunblocker er voor zorgt dat je minder vitamine D aanmaakt mis je een belangrijke beschermende en helende component. Dit terwijl juist UV straling uit zonlicht ervoor zorgt dat bepaalde chemicaliën gevaarlijker worden. Er zijn zelf medicijnen waarbij je afgareden wordt om in contact te komen met direct zonlicht.
Al deze overwegingen zijn voor mij een reden om heel minimaal te smeren. De laatste keer was tijdens mijn wandeling over de GR10 toen ik op hoogte was. Ik was toen nog erg wit, had geen natuurlijke bescherming en de zon is intenser in de bergen.
Maar wat moet je dan wel doen? Opbouwen en niet overdrijven. Zo simpel is het. Als ik in de zon ga liggen, wat ik zelden doe, dan gaat het klokje mee. En de eerste dag is het 15 minuten voorkant en 15 minuten achterkant. EN DAN ERUIT!!! De tweede dag verleng ik die tijd een beetje. 2 maal 10 minuten voor en achterkant. De derde dag gaan we naar een uur totaal etc. Een voordeel is dat je veel langer bruin blijft bovendien. Het zit niet de eerste de beste keer tegen de rand van het bad 😉
Dit wat betreft opbouwen. Wat betreft overdrijven wil ik zeggen doe niet als de Duitsers vroeger. Die gingen in de zon liggen onder het mom je verbrandt maar een keer. Ik begrijp ook wel dat als je een zonaanbidder bent en maar twee weken vakantie hebt, je er alles uit wilt halen wat er in zit. Maar zorg dan voor de opbouw als je thuis bent. En zelfs dan doe het de eerste dagen rustig aan, want in Zuid Europa is het zonlicht intenser dan Nederland.
Dit artikel gaat niet over kinderen die nu op school gepest worden, omdat ze een ander verhaal van hun ouders hebben meegekregen dan het verhaal van de regering. Het gaat ook niet direct over kinderen die schade oplopen in hun ontwikkeling door de maatregelen van de regering. (Ik weiger het virus de schuld te geven van de situatie waarin we nu verkeren. Het virus heeft geen onwetenschappelijke maatregelen verordonneert, dat doen mensen.)
Inleiding
De tweede lockdown vond plaats op een moment dat ik sowieso zwaar belast was. Drukke praktijk, iemand waarvan ik veel hou had een terugval naar verslaving, wat me aan het hart ging, een maatje waarmee ik zou samenwerken haakte op een nare manier af, en nog wat van die dingen zal ik maar zeggen. Hierdoor kwam de lockdown op een stapel. En direct merkte ik aan mezelf dat dit anders was als bij de eerste lockdown. Ik kwam in wat je een Behavourial Inhibitive Systeem fase noemt. In gewoon Nederlands, ik bevroor. De Freeze van Fight, flight, freeze. Er kwam niet veel meer uit mijn handen.
Maar dan moet er van alles geregeld worden. Het werd in eerste instantie nog veel drukker. En er ontstonden teleurstellingen. Was de eerste TOZO regeling nog best om te doen voor mijn praktijk, de volgende regelingen zijn tot op het graad uitgekleed. Hier is echt sprake van een beleid dat net te ruim is om te sterven, maar zeker niet genoeg om van te leven. En dat terwijl de meeste mensen in loondienst denken dat er goed gezorgd wordt voor ondernemers. “Er zijn toch steunregelingen?” hoor ik vaker. Mijn eerste reactie op de steun was: als het er zo uitziet, dan ga ik weer werken en neem het risico. Zoveel fysiek contact met mijn klanten heb ik nu ook weer niet. Ik moet ze wel aanraken om sensoren te plakken. Anders kan ik geen neurofeedback geven. En die sensoren moet ik ook weer verwijderen. En dat mag niet. Maar mijn locatie leent zich niet voor dat soort risico’s. Te dicht bij het vuur. En de boete is €4000 en dat is praktisch meteen een faillissement.
En in de tussentijd was daar altijd dat gevoel. Altijd die rare emotie. (Onderstreping voor mensen die PRI kennen.)
Het verschil tussen emotie en gevoel.
Over de verschillen tussen emotie en gevoel kun je een boek schrijven. Met een gevoel bedoel ik de lichamelijke sensatie die op kan treden als eindproduct van een ervaring. De emotie is dan hoe we het benoemen. Een voorbeeldje. Ik wordt rood in het gezicht, mijn lippen zijn samengeknepen tot een streep, ik bal mijn vuist. Emotie wordt genoemd: boos, woedend! Of, de tranen lopen over mijn wangen, ik heb een gebogen houding, mijn ademhaling gaat schokken en onregelmatig. Soms met grote uithalen. Emotie wordt genoemd:verdrietig.
Na de tweede lockdown werd er een gevoel steeds duidelijker. Ik was een beetje benauwd, mijn ademhaling liep stroever, er zat een rommelend gevoel in mijn buik en er was daar ook iets wat beknellend in de buik aanvoelde. Soms een lichte buikpijn. Maar het was allemaal een beetje vaag, niet in hevigheid maar in de aard. Zoals dan ook de emotie. Ik kon het geen verdriet noemen, ontwaarde ook boosheid, en er was een grote agressie. Ik had die gasten in Den Haag wel af willen schieten. Niet bang worden. Ik heb een afkeer van geweld. Dat heeft met mijn moeder te maken, zie verder in dit artikel. Mijn moeder zag geweld als een oplossing voor haar problemen. Ik voelde ook afkeer naar mezelf, omdat ik zo agressief was in gedachten.
Al met al wist ik niet waar ik het zoeken moest. Letterlijk en figuurlijk. Er kwam niet veel uit mijn handen en ik had last van die donkerte. Depressief als je wilt. Tot gisteren. Toen werd de deur op een kier gezet door de uitspraak van de rechter over de onwetmatigheid van de avondklok. Mijn gevoel veranderde op slag. En de emotie, wat die ook was, verdween voor een groot deel. Ik had het ontbrekende puzzelstukje!
Een bladzijde uit mijn verleden.
Om meer duidelijkheid te kunnen geven hoe bepaalde gebeurtenissen in de buitenwereld van invloed kunnen zijn op mijn gevoelens en emoties, is het nodig dat je me een beetje beter leert kennen. Al vaker heb ik hier gezegd dat ik ervaringsdeskundig ben als het gaat over trauma. Ik heb zelf wel het een en ander meegemaakt. Ik had bijvoorbeeld een moeder die sloeg. Tussen nul en zes jaar is dat zowel geregeld als regelmatig het geval geweest. Gelukkig was ze daar heel open over tegen haar zussen. We spreken over begin zestiger jaren. Dat was toen “normaal”. Nu zou je daar waarschijnlijk niet zo open over zijn geweest. Maar daarom weet ik in ieder geval dat dit gebeurd is. Ik kan me dat namelijk niet herinneren. Niet één keer! Nu weet ik dat ik op zo’n moment dissocieerde, losgeslagen werd van mijn gevoel. Letterlijk. En om aan vakbroeders aan te geven hoe heftig dat was, ik had al fantasie vrienden.
Dus meestal als er door een gebeurtnis iets getriggerd wordt, zoek ik het in die richting.
Plagen of pesten?
Ik heb ooit geleerd dat het verschil tussen plagen en pesten, de machtspositie van de pester is. Wat is plagen? Wikipedia beschrijft het in het kort als volgt: Plagen is het op speelse wijze prikkelen van een ander door middel van verbale en fysieke grapjes. Bij plagen wordt de normale voortgang verstoord, waardoor iemand in een komische situatie kan belanden. Bij pesten is er echter sprake van een machtsverhouding. Die wordt gebruikt om de normale voortgang te veranderen, te verstoren. En dat wordt zeker door degene die gepest wordt niet als een grapje ervaren. Daarna is er geen lachen, geen humor, maar hoon. Het wordt door het slachtoffer als vernederend ervaren. En het houdt niet op. Plagen gebeurt dan weer bij den een en een andere keer bij iemand anders. Bij pesten is altijd dezelfde persoon het slachtoffer.
Dit plaatje is een samenvatting.
Maar pesten gaat veel verder dan slechts het moment waarop het gebeurd. Het is een beïnvloeding van het gedrag. Als je weet dat je pestkoppen ergens zijn, dan zul je daar niet snel naar toe gaan. Zij die wel de confrontatie zoeken, worden meestal niet lang gepest. De pester zoekt dan een slachtoffer waar minder risico aan zit.
Maar is de regering mij dan aan het pesten?
Pest de regering?
Je zou het bijna kunnen denken. Maar dat is mogelijk niet de intentie van de regering. Hoewel ik na het lezen van de Poolse psychiater Lobaczewsky (Political Ponerology) en het bestuderen van ook de Amerikaanse psychiater Robert Hare (Snakes in Suits), naast het werk van Prof. Kevin Dutton, en met inachtneming van hetgeen Jan Storm (Pesten en treiteren op het werk.) schrijft en, onder andere, in zijn workshops over verhaalt als hij over zijn ervaringen in de politiek heeft, ben ik ernstig daarover gaan twijfelen. Gebrek aan empathie (Wie niet in dit kabinet?), het vertellen van leugens (niet alleen de serie van de premier die ooit begon met €1000, maar zeker ook De Jonge (met het GGD lek), narcistisch gedrag (Bruiloft Grapperhaus), mensen beschadigen (Wiebes, toeslagen affaire), ik zou het bijna gaan denken.
Wat zegt je? Het was voor een hoger doel? Die heb ik in de geschiedenis wel eens vaker voorbij zien komen. Dat geldt denk ik eerder als een argument voor het tegendeel.
Maar nee, ik denk niet dat het kabinet mij aan het pesten is. Ook al wordt er aan alle voorwaarden van het plaatje voldaan.
Hoe kom ik dan op dat pesten?
Dat heeft te maken met hoe de hersenen werken. Associatie is het toverwoord. Associatief denken. En daar ben ik toevallig heel erg goed in. Sterker dat gebeurt me zelfs als ik het niet wil 😉 Associatie is een beschermingsmechanisme bij trauma. Want de signalen moeten snel herkend worden. Er is immers gevaar. Als het er op lijkt is het al genoeg om alarm te slaan. Dat gaat via de hardware, want die is nu eenmaal veel sneller dan de software. Hierdoor heb je weinig controle over je reactie op hetgeen je waarneemt. Je doet al voordat je weet wat je doet.
Een neuron schakelt in 1 milliseconde. En een gedachte duurt 200 milliseconden. Dus denken “daar kom een wolf de kamer binnen” is traag. Mensen die dat deden zijn waarschijnlijk door de evolutie uitgeselecteerd. Want het gaat dan om reflexen en snelheid. Hardware. Dus de alarmstand is al aan, en je bent al aan het reageren voordat de gedachte zich heeft kunnen vormen.
Een van de dingen die bij een dergelijke stress gebeuren, en waar je geen enkele controle op uit kunt oefenen, is dat het bloed van de cortex (de denkhersenen) verhuist naar de kleine hersenen (die coördineren bewegingen bij vechten en vluchten). Dat bemoeilijkt het denken. Die wolf die de kamer binnenkomt, zit niet te wachten op een verhandeling van Plato. De eerder aangelegde netwerken worden actief, en die netwerken hebben ook verbindingen naar het limbisch systeem. Daar worden de emoties “gemaakt”. Het is dan taak te vechten of te vluchten, of als de zaak hopeloos is, bevriezen. De natuur oordeelt er over dat je beter niks kunt doen om te overleven. Ik bevroor.
En zelfonderzoek leverde niet veel op. Hoe kom ik hier uit? Wat was de relatie met het gedrag van mijn moeder? Wat wordt er hier getriggerd?
Het ontbrekende stukje in de puzzel.
Ik piekerde me suf. Ik bleef zo goed mogelijk bij mijn gevoel, want ik wist dat daarvan weglopen, niet de oplossing was. Dan komt het in het onbewuste terecht en gaat daar liggen bederven. Ik heb honderden mensen voor trauma behandeld. En ik heb ook een hele riedel van dergelijke behandelingen ondergaan, niet alleen neurofeedback van mezelf en collega’s. Ik weet de weg en heb met de beste trauma therapeuten gewerkt. Ik weet welke vragen ik wel moet stellen. En ik weet welke vragen ik niet moet stellen, omdat die je alleen maar dieper in de ellende brengen. (Waarom overkomt mij dit, is er zo een.) Maar ik kwam nergens. Tot gisteren dus.
Wat gebeurde er gisteren? Op 16 februari deed de rechter uitspraak over de avondklok. Toevallig zag ik dat, want ik kijk bewust niet naar die persconferenties en zo. Mijn gevoel en emoties werden er te zeer door belast. Maar gisteren bij het kanaalzwemmen kwam ik plots in een uitzending terecht die over die rechtszaken ging.
Meteen merkte ik de verandering. Ik voelde me meteen energieker worden. En wist daardoor dat ik een inzicht had. Als je een inzicht krijgt dan lost die een blokkade op. De energie die daar achter zit komt dan vrij. Ik denk dat iedereen wel eens zo’n moment heeft ervaren in zijn/haar leven. Dat is geen wetenschap, behalve in de Traditionele Chinese Medicijnleer, want daar gaat het juist om energie. Toen begon het mij langzaam te dagen. De leraar was boos geworden op mijn pester. Mijn pester werd berecht.
De rechter had de mensen die ik als pesters was gaan beoordelen, op hun fout gewezen. Ik was niet meer alleen. Verkeerde wet voor het karretje gespannen. Exit avondklok. Subiet! Natuurlijk weten we nu allemaal dat het anders gelopen is, maar dat deed er voor mij niet meer toe. Ik had de juiste associatie gevonden. De link naar een trauma bij mij. Ik herkende de wegebbende gevoelens als dezelfde die ik gehad heb toen ik gepest werd op de lagere school. Meteen werden mijn darmen rustig. De emotie werd te pruimen in overdrachtelijke zin. Verteerbaar. En verdween als sneeuw voor de zon. Ik kon weer ademen.
Er kwam rust!
Maar wat heb jij hier nu aan?
Het zou fijn zijn als jij hier ook iets aan hebt. Misschien zit jij ook wel gevangen in allerlei gevoelens die je niet goed kunt plaatsen. Ervaar jij ook lichamelijke sensaties als je hoort over de maatregelen van onze regering? Inderdaad dit is mijn verhaal. Hoe ik leerde waar de gevoelens en emoties die ik ervoer vandaan kwamen? Het was een zware bevalling eer ik in de gaten had dat dit niet aan mijn moeder gerelateerd was. Sorry mam. Dit had te maken met het compleet genegeerd worden door zowel de leraren als de leerlingen, in de eerste klas van de lagere school. En het pestgedrag vanaf de derde klas tot de zesde klas. Ik ben van 1959 toen hadden we twee klassen kleuterschool en zes klassen lagere school. Dit in plaats van de acht groepen die er nu zijn. Maar toen ik de juiste relatie eenmaal gelegd had werd het simpel. Niet alle gevoelens waren meteen weg. Maar ik had weer energie. Getuige deze blog 😉
Mannen gaan anders met dit soort zaken om als vrouwen. Beiden hebben ook een ander stressprofiel. Afgezien van individuele verschillen in DNA, verschillen mannen en vrouwen fundamenteel van stressprofiel. Mannen kunnen over het algemeen beter tegen een piek belasting en vrouwen zijn beter in een lage maar continue stress. De man jaagt, piekbelasting. De vrouw zorgt voor de kinderen, continu lage stress. In deze tijd kunnen vrouwen dus over het algemeen beter met de maatregelen omgaan dan mannen.
Ik ben er eerst met mijn vrouw over gaan praten. Ik had me een beetje teruggetrokken in mijn hol (Zie: Mannen komen van Mars en Vrouwen komen van Venus). Praten met een vrouw over je gevoelens is dan een mooi instrument. Voor vrouwen zou ik zeggen: schrijf het in een dagboek. Dit heeft te maken met de begrippen Animus en Anima zoals die door Jung beschreven zijn. Praten over je emoties met een vrouw, zou dan wat meer rechter hersenhelft stimuleren. En schrijven in een dagboek zou juist meer de linker hersenhelft stimuleren. En de bedoeling is dat die beide hersenhelften een bepaald evenwicht hebben, waarbinnen ze vrijelijk kunnen communiceren. (Communiceren komt van “to make common”, gemeenschappelijk maken.) Door dat gesprek met mijn vrouw kwam ik vanzelf op nieuwe andere inzichten. Nu moet ik zeggen dat mijn vrouw ook als therapeut werkt. Dat helpt enorm. Want ook zij weet wat ze op zo’n moment wél en niet moet doen, of zeggen.
Wat ik vandaag heb gedaan is helemaal in dat nare gevoel gaan zitten. Maar het lukte me al niet meer. Ik dacht nog: als er iets van dat gevoel over is, dan klop ik het weg met EFT. Dat was niet meer nodig. Diep ervaren inzicht kan problemen oplossen als sneeuw voor de zon. Wat ik zeker nog wel ga doen is mezelf nog een keer door een trauma traject halen met neurofeedback.
Wat ik geleerd heb is ook dat zulk een diep trauma, de lagere school duurt 6 lange jaren, wel goed behapbaar wordt in therapie, zodat je in het dagelijks leven prima kunt functioneren, maar toch nooit helemaal weggaat. Het kan dan wellicht niet getriggerd worden door één moment, maar als de situatie lang genoeg druk blijft geven, en er emotionele momenten gaan stapelen, dan kunnen de zware symptomen weer opnieuw optreden. Als je bij jezelf merkt dat een oud trauma weer de kop op stekt, neem dan snel actie. Anders heb je kans dat er een situatie ontstaat die vergelijkbaar is aan de situatie voor de behandelingen. Dat zou jammer zijn. Dan kun je weer opnieuw beginnen. Ik geef toe dat het juist dan moeite kost om hulp te zoeken. Ik heb daar ook te lang (2,5 maand) mee gewacht.
Korte samenvatting over wat te doen.
Neem je gevoelens en emoties serieus.
Probeer niet “ervan af te komen”. Verstop je niet in werk. Ga geen middelen gebruiken, legaal of illegaal, om de gevoelens te verdoven.
Zoek naar de parallellen in je jeugd. Als het past, dan voel je de lichamelijke sensaties verminderen en er komt energie vrij. Soms is dat heel duidelijk, soms subtiel.
Praat erover met een vrouw, of schrijf je animus een brief. Breng het in het domein van de woorden. Ga er mee om.
Zoek snel hulp! Dit is een hele moeilijke omdat je hersenen anders functioneren als normaal. Het zoeken van hulp is al een compliment waard.
Pest jezelf niet! Ga niet extra naar de persconferenties kijken als ze je emotioneel maken. Er is daags erna een prima samenvatting over de maatregelen te vinden.
Er zijn ook mensen die dit in hun verslaving naar emoties gebruiken. Die kijken juist naar een persconferentie en gebruiken de boosheid om te transformeren en op internet tot actie te komen. Niet doen, je hebt jezelf er mee. Stop die verslaving.
Stel jezelf geen verkeerde vragen. Niet: waarom overkomt mij dit?, wie is er hier schuld?, etc. Die vragen bevestigen je slachtofferrol en dat behoeft geen bevestiging. Stel vragen als: wat valt er hier voor mij te leren?,Wie verkies ik te zijn in deze situatie? Etc. Word regisseur.
Let op je dromen.
Ik hoop dat je hier iets aan hebt. Mocht je mijn ervaring willen gebruiken, dan ben ik daar voor beschikbaar. Neurofeedback training geven mag ik op dit moment nog niet, maar er zijn meer methodes.
Dit jaar bestaat XS2Mind 15 jaar. Daarom wil ik iets leuks en nuttigs doen. Voor jou en mij! Ik heb een aanbieding voor een DNA -profiel. Deze aanbieding van een DNA-profiel is erg ruim. Lees verder!
Dit betekent dat ik er een heel concept aan vast wil plakken. Met BrainIndex, bewegingsadvies, voedingsadvies, oefeningen, een neurofeeback sessie of een Guasha sessie. En dit allemaal op maat. Op jou persoon toegespitst.
Een bladzijde uit mijn eigen DNA-profiel. Het deel in het wit is een algemene uitleg. Het deel in het kleine blauwe vlakje zijn de betrokken genen die getest zijn. Het grote blauwe vlak is mijn persoonlijk situatie met het persoonlijke advies
Geïnteresseerd? Lees dan vooral verder. De afbeelding hierboven is uit mijn eigen DNA-profiel. Ik heb een hele vroege versie met misschien nog wel een verbeterpunt hier en daar. Maar dat is in jouw versie allemaal op en top geregeld. Deze maak ik via Genecoach Op die site kun je meer informatie vinden. Ik wil nu alvast kwijt dat het niet gaat om genen die zogenaamd een bepaalde ziektes voorspellen. Dat worden selffulfilling prophecies. Het gaat mij erom dat jij weet hoe je jouw blauwdruk in elkaar zit, zodat je jezelf optimaal kunt laten functioneren. Daarom komt daar een een consult bij “connecting the dots”. Een uitleg hoe die genen samenwerken en wat dit voor jouw betekent.
Wat komt daaruit?
Zoals gezegd komt daar een voedingsadvies op maat uit. En ook een bewegingsadvies. Maar ik doe meer. We maken een zogenaamde BrainIndex. Die wordt normaal ook gemaakt bij de premium versie. Dit doe ik dan om te kijken wat de huidige stand van zaken is. Waar de accenten liggen tot verbetering. Hieronder vind je een afbeelding.
Mijn laatste BreinIndex. Hieruit haal ik normaal het suppletie advies.
Daar volgt een suppletie advies uit zoals ook in het premium pakket beschreven is. Maar dan net even uitgebreider 😉 Op de suppletie krijg je een aantrekkelijke korting over de adviesprijs.
Is dat alles?
Maar XS2Mind doet meer dan DNA-profielen maken. Mijn belangrijkste werk is nog steeds neurofeedback. Daarom doen we samen een neurofeeback sessie. En de gegevens die uit die sessie komen spreken we nog even kort samen door.
We kunnen in plaats daarvan ook een Guasha sessie doen op de rug. Ook daar komen extra gegevens uit, die we daarna kort doorspreken.
Mochten er acute klachten zijn dan kunnen we de tijd ook besteden aan een EFT sessie. Of een korte EFT instructie.
Ben je nog steeds nieuwsgierig naar deze aanbieding DNA-profiel? Dan nu de prijs. €500 (incl BTW). Normaal is dit €649 of meer. Voor de uitleg en de sessie trek ik twee uren uit. Daar is een voorwaarde aan verbonden, oh jee, nu komt het. Ik heb minstens 10 mensen nodig. Als er meer dan 10 mensen meedoen geldt dat de eerste 10 tellen. De teller staat op 12 en 2 serieus geïnteresseerden. De aanbieding loopt tot 31 augustus. In verband met logistiek wil ik het echter vóór 15 augustus weten. Maak aub gebruik va de contact pagina.
Dat zit er in voor jou. En voor mij?
Helemaal in het begin zeg ik dat er voor ons beiden iets in deze aanbieding zit. Je weet nu wat er voor jou inzit. Ik wil open en eerlijk zijn over wat er voor mij inzit. Sinds enige tijd maak ik deel uit van een collectief. Ik kan daar op dit moment nog niet teveel over zeggen, behalve dat we dergelijke concepten aan gaan bieden. Ik wil door deze aanbieding leren om de informatie zo correct en zo bondig mogelijk aan te bieden. Effectief communiceren. Daarom wordt van de twee uren die we hebben slechts anderhalf uur aan uitleg besteed. De eerder genoemde sessies (guasha, neurofeeback, etc) duren dan een half uur.
In Hendaye, aan de golf van Biskaje, nam ik zeewater mee op mijn wandeling over de GR10 naar Banyuls. Water naar de zee dragen 😉
Dit is de tweede in deze serie, de eerste ging over het gebruik van fluor in tandenpasta. Deze blog gaat over het drinken van water. Vaak als ik in mijn praktijk vraag of mensen water drinken, zeggen zij: Ja, hoor ik drink genoeg water. Dan bedoelen ze te zeggen dat ze veel vloeistof drinken.
Ik heb het echter niet over vloeistoffen, om maar over water. De WHO zegt dat iemand van 70 kg lichaamsgewicht minstens 1,5 liter water per dag zou moeten drinken. En als je een biertje pakt, een kop koffie en ook een kop groende thee, doe daar dan een glaasje water bij. In chique restaurants krijg je bij een kopje koffie vaak nog een glaasje water.
Water is raar spul.
Water is raar spul. Niet alleen omdat het in de vaste fase boven komt drijven, terwijl alle andere vloeistoffen juist zinken als ze “bevriezen”. Het heeft ook eigenschappen die we wetenschappelijk niet kunnen verklaren. En dat is best raar voor de meest voorkomende vloeistof op aarde. Maar niet alleen dat, je bestaat voor minstens 70% uit water. Ik wil je even meenemen door wat informatie over water. Dit wil ik doen om aan te tonen dat er meer is tussen hemel en aarde, voordat ik je met de echte rare dingen lastig ga vallen.
Het hieronder staande filmpje laat een zogenaamde water explosie zien. Het is een uiterst zeldzaam filmpje, en ook al een paar jaar oud. Als ik niet op dit filmpje gewezen was geworden door de directeur van Wetsus, had ik er met meer scepsis naar gekeken.
Wetsus is een van de Nederlandse technologisch top ondernemingen. Ze doen onderzoek aan water, en ze doen ook onderzoek aan de rare eigenschappen die ik later zal noemen. Dit filmpje werd getoond bij een presentatie van Prof. dr. ir. Cees Buisman en ir. Cees Kamp op het artsen congres van de ABB (Artsenvereniging voor Biofysische geneeskunde en Bioinformatie therapie, tegenwoordig AVIG). De heer Buisman vertelde erbij dat er twee keer meer energie uit kwam dan dat er via elektriciteit ingestopt was.
Dit is best bijzonder. Want het betekent dat er in dat water op een of andere nog niet bekende manier energie opgeslagen is. Maar onthoud even, er is een bepaalde energie in water aanwezig die we niet goed begrijpen.
Over het tweede filmpje is meer te vertellen. Hiervan vond ik een redelijk recente presentatie, ook weer met iemand van Wetsus. En ook hier zien we een fenomeen dat niet wetenschappelijk verklaarbaar is.
Het laatste filmpje gaat over EZ water. Het is ook een wetenschappelijke presentatie. Water verandert onder invloed van een polair grensvlak. Dit kan een verklaring zijn voor het fenomeen dat in bloed de rode bloedcellen door haarvaten geloodst kunnen worden, die op zichzelf een kleinere diameter hebben dan de grootte van die cellen.
Welke rare eigenschappen heeft water dan nog meer?
Nu je gezien hebt dat water een aantal vreemde eigenschappen heeft, die niet wetenschappelijk verklaarbaar zijn, kunnen we wat dieper in “the rabbithole”. En dan wil ik beginnen met twee persoonlijke ervaringen. Even vooraf en voor het geval je me nog niet kent, ik ben van huis uit zowel chemisch ingenieur als textiel ingenieur. En ik geef toe, ik schuw zweverige dingen niet.
Eerste persoonlijke ervaring.
De eerste ervaring was in een workshop die gebaseerd was op het “Intentie Experiment” van Lynn McTaggert. We waren met ik denk 40 personen. Daar werd een willekeurig groep uitgehaald en die gingen naar een separate ruimte. Ons werd toen uitgelegd dat we water zouden gaan voelen. We moesten opschrijven wat onze eerste indruk was.
De andere groep kreeg in een andere ruimte de opdracht een intentie in een jampot met water te brengen, door die in de hand te nemen en er heel hard aan te denken. De potten waren genummerd en werden zonder de “instralers” naar ons toe gebracht. Wetenschappelijk is hier een hoop op aan te merken, ik weet het. Maar het gaat nu even niet over wetenschap maar over persoonlijke ervaring.
De correlatie was opvallend. Iedere keer had een meerderheid de intentie goed. Maar één geval was voor mij verbijsterend. Een vrouw had een heel specifieke bloem in de pot ingestraald. Ik noem maar even een blauwe hyacint (geen idee of die bestaan, maar ik ben de exacte bloem kwijt). Iedereen in de zaal had “bloem” aan dat nummer gekoppeld. En één vrouw had een blauwe hyacint op haar lijst. Als dat nu een rode roos geweest was, had me dat niet verbaasd. Maar eveneens had niemand “rode roos” bij dat nummer.
In ieder geval kreeg ik daaruit de INDRUK dat het mogelijk moet zijn via water te communiceren. Het is geen wetenschap, maar onthoud dit gewoon even als een soort gadget. Ik kom er later op terug.
Tweede persoonlijke ervaring.
Mijn vrouw en ik waren een beetje aan het experimenteren met water. Onze jongste zoon gaf heel duidelijk aan wat hij wel en wat hij niet lekker vindt. Onze oudste zoon drinkt uit zichzelf al graag water. Dus we wilden ons water zo maken dat onze jongste zoon het ook lekker vond. Uiteindelijk kwamen we uit op drie soorten water. En die hebben we in glazen schenkkannen op tafel gezet. Al snel bleek dat de kan met water, met daarin bergkristal, Amethist en Rozenkwarts iedere keer leeg was. Op onze vraag aan de kinderen waarom ze dat water dronken, kwam als antwoord dat dit het lekkerste water was en het meest dorstlessend.
We willen graag dat onze kinderen water drinken en waarom zou je het dan niet lekker maken? In mijn praktijk heb ik nu ook dit water staan. En mensen die daar gevoelig voor zijn, proeven dat ook en willen weten hoe we dat maken.
Gewerveld water.
Stromend en wervelend water. Hierdoor wordt het verbazingwekkend snel schoon en drinkbaar. Wel even opletten of er boven geen vee loopt 😉
Als je naar methoden gaat zoeken om water de “behandelen” of te “energetiseren”, kun je daaraan veel geld uitgeven. Het kan echter ook heel simpel. Er zijn simpele goede filters te koop om water te filtreren. Iedereen die met het maken van drinkwater bezig is, zoals het uit de kraan komt, zal zeggen dat dit onzin is. Maar doe het en zet beide glazen naast elkaar op een stuk wit papier en oordeel zelf. Chemisch gezien voldoet ons water aan de normen. Maar de eerdere voorbeelden uit de filmpjes, laten in ieder geval zien dat water nog eigenschappen heeft die de wetenschap moeilijk, of niet kan verklaren.
Mensen die bij de waterzuivering over de kwaliteit van het water gaan, hebben vaak een vergelijkbare opleiding met die van mij. In die opleiding proberen ze te onderwijzen dat de wereld uit moleculen bestaat. Je kunt de wereld opvatten als materie. Maar zelfs dan leer je al fenomenen die niet volgens die materiële wetenschap te verklaren zijn. (de NP overgang in halfgeleiders, of Röntgen straling die vrij komt als een elektron van schil verandert, bijvoorbeeld). Sterker nog, fenomenen die niet eens aan de regels voldoen. En de filosoof Popper heeft ons geleerd dat één anomalie, een fenomeen dat niet aan de regel voldoet, genoeg is om te weten dat die theorie niet volledig is. Is ze daarmee dan ook meteen waardeloos? Nee, ze is alleen in bepaalde gevallen incompleet. En sommige mensen worden door anomalies aangetrokken en andere mensen niet.
Dus filter het water, maar hou het simpel en goedkoop. En dan wervel je het water. En dat blijkt niet eens een sinecure. Water dat rechtsom gewerveld wordt, heeft voor menen die daar gevoelig voor zijn, het tegenovergestelde effect van water dat linksom gewerveld wordt. Er zijn hele goedkope manieren om dat te doen, denk aan het cognacglas. Het kan dus goed zo zijn dat niet heel het gezin dezelfde werveling even prettig ervaart. Praat daar samen over. Daarmee ontwikkel je tevens je smaak en je woordenschat om over smaak te praten. Doe er dan wat edelsteentjes in en kijk gewoon, zoals in ons experiment met de drie kannen, welk water het meest gebruikt wordt.
En nu wordt ik echt zweverig.
Laat ik nu maar eens echt zweverig worden 😉 Want als het mogelijk is via water met andere mensen te communiceren, door er een bepaalde intentie in te plaatsen. Misschien is het dan ook wel mogelijk om met onszelf te communiceren door middel van water? En hoe doe je dat? Eigenlijk heel simpel. Je neemt het glas in beide handen (let op: kristal is iets anders dan glas. Glas is een heel viskeuze vloeistof en kristal is een vaste stof. Ik geef een voorkeur aan kristal.). En je plaats een affirmatie door je handen in het water. Affirmaties moeten aan bepaald regels voldoen, die vind je op het internet.
“Ja, maar nu ga je toch een brug te ver, Paul.” Vind je? Dat zou ik ook vinden, als ik er geld voor vroeg. Maar dit kost niks 😉 En als je ziek bent, waarom zou je dan niet alles proberen om jezelf te helpen. Of aan anderen vragen jou te helpen. Als je laag in je energie zit, kun je gerust een overenthousiast en hoogenergetisch persoon vragen om jouw water te energetiseren. Dat heeft nog een bijkomend effect, want geholpen worden als je ziek bent is vaak al een goede opkikker. En voor diegene die je helpt, levert het een beetje extra serotonine op, en daar is wel wetenschap voor…..
IJs ligt op water. We zijn daar zo aan gewend, dat we niet zien dat dit een uitzondering is in de natuur.
Tanden van de jongste zoon. Nog nooit met fluor gepoetst. Nog nooit een gaatje gehad. Smile.
Dit is de eerste blog in een serie. Ik zal die serie beginnen met de woorden: Doe nou eerst eens dit.
Waar het mij om gaat is mensen informatie geven op basis waarvan ze zelf hun gezondheid op een hoger plan kunnen brengen. Natuurlijk, we weten allemaal dat gezond eten (wat dat ook mag zijn, maar daar is achter te komen via diverse testen, eentje staat er in de blog “Het maakt me niet wat je eet, maar hoe je eet, verder naar onderen op deze pagina. Meer geavanceerd kun je een DNA profiel laten maken.) en voldoende lichaamsbeweging, belangrijk componenten zijn.
Maar er is meer. Daar waar afval zit kan geen voeding zitten. Simpele logica. Je lichaam heeft onder normale, ontspannen, omstandigheden een opmerkelijke ontgiftingscapaciteit. Maar wie leeft er in deze maatschappij nog onder normale, en vooral ook onder ontspannen omstandigheden? Immers een kwart van de studenten heeft al burn-out klachten(1). Ik kan me mijn studententijd nog goed herinneren. En niet één studiegenoot kwam zelfs maar in de buurt van burn-out.
Veel mensen poetsen hun tanden met fluor. Ik heb dat als organisch chemisch ingenieur nooit gedaan. Fluor, zo wist ik toen al is een stof die je zo min mogelijk in je lichaam wilt hebben. Dat was geen expertise, noch wetenschap, gewoon intuïtie. Er is een groeiende stapel bewijslast dat fluor een zenuwgif is (2), met name als het ook gecombineerd wordt met aluminium (3).
Nu is er een zogenaamde longitudinale studie (een studie waarbij de deelnemers aan een onderzoek, langere tijd gevolgd worden) gepubliceerd in het peer-reviewed tijdschrift “Environmental International” (4). En de conclusies spreken voor zich. Ik citeer:
We measured urinary fluoride in 213 pregnant women living in Mexico City who were part of the ELEMENT pregnancy cohort study.
Higher concentration of maternal urinary fluoride was associated with more ADHD-like symptoms in school-age children.
Prenatal exposure to fluoride was most strongly associated with behavioral ratings of inattention, but not hyperactivity and impulse control.
Findings are consistent with the growing body of evidence suggesting neurotoxicity of early-life exposure to fluoride.
Vandaar denk ik dat al voor het begin van de zwangerschap het verstandig is om, als je al per sé met fluor wilt poetsen, dit te stoppen. En ook tijdens de zwangerschap vol te houden. Ben je bang voor gaatjes, eet dan minder suiker 😉 Dat is sowieso geen slecht idee.
Stop ook, als je dat doet, met het koken in aluminium pannen, want fluor en aluminium versterken elkaar. Kijk ook eens op de verpakking van fluorhoudende tandenpasta voor kinderen. En bedenk dat gif altijd gaat over de hoeveelheid per kilogram lichaamsgewicht. Aluminium werd is een recente studie nog in overdaad aangetroffen in de hersenen van iemand met Alzheimer (5) (n = 1 wetenschap zegt niet zo heel veel). Maar ook in de hersenen van mensen met Autisme Spectrum Stoornis (6).
Ik citeer niet om te pretenderen om wetenschappelijk te zijn. Als ingenieur is wetenschap slechts een hulpmiddel om een doel te bereiken. Maar ik denk wel dat je “better save than sorry” kunt zijn. Ik heb ook kinderen die nog schoolgaand zijn. En er moet toch een verklaring zijn, voor wat we op dit moment met kinderen zien gebeuren. Vraag maar eens aan oudere leraren hoe moeilijk het tegenwoordig is om stof te onderwijzen die vroeger zo eenvoudig opgenomen werd.
Tot slot. Denk nu a.u.b. niet: Oh, ik heb het helemaal verkeerd gedaan! Je wist het niet. Mijn vrouw en ik ook niet. Maar neem maatregelen nu je het wel weet. Ik kan je daarbij helpen.
Oudste zoon. Nooit fluor gebruikt. 1 gaatje gehad in 20 jaar.
Op zaterdag 9 december geef ik weer de voordracht stress en ontspanning. Ook in het komende jaar zal ik deze voordracht een aantal malen geven. Echter 9 december is een speciale, want gratis. De volgende zullen €10 kosten.
In deze voordracht zal ik ingaan op wat stress is, wat het doet en hoe er mee om te gaan. Tevens door het doen van oefeningen. Die neem je dus mee naar huis 😉
Wil je van mijn voordrachten op de hoogte gehouden worden vul dan je naam en email adres in rechts boven aan de pagina.
Welke emoties roept dit beeld bij je op? Angst? Walging? Blijdschap? Verdriet? Verbazing? Boosheid?
Al vele malen heb ik in mijn praktijk uitgelegd dat het wegdrukken van emoties problemen geeft. Laat ik beginnen met drie citaten:
Alle psychische ellende begint met het willen vermijden van pijn. (Vrij naar Gustav Jung )
Jezus zei: Als je tevoorschijn brengt wat in je is, zal dat je redden.
Als je niet tevoorschijn brengt wat in je is, zal het je doden. (Logion 70 Thomas Evangelie, Nag Hammadi geschriften.) [i]
En opnieuw Jung: Wie naar buiten kijkt, droomt. Wie naar binnen kijkt ontwaakt.
Zie hier het menselijk drama in een notendop. En de oplossing.
Jij bestaat uit twee (wellicht drie) dingen. Lichaam en Geest. {Het derde is de ziel (Psyche. Daarom psycholoog, zij die kennis hebben over de ziel) en dat is een moeilijk concept dat ik hier even buiten beschouwing wil laten.} Die twee dingen kennen een paar tegenstellingen.
– De Geest is een non lokaliteit. Ze is altijd en overal. Het lichaam daarentegen kan alleen in het hier en het nu zijn, het is lokaal. (Experiment: Doe je ogen dicht en denk aan je laatste vakantie. Observeer hoe snel je er weer bent in gedachten.)
– Het lichaam kan stuk, de Geest niet.
En dat heeft consequenties voor ons. Want wij zijn beide. Duidelijk is dat de belangen van beide ook verschillen. De Geest wil avonturen, zich ontwikkelen en het lichaam wil graag dat vandaag precies zo gaat als gisteren. Immers gisteren heeft het goed kunnen overleven, is het lichaam niet beschadigd geraakt, dus als vandaag ook zo wordt, dan is er een grote kans opnieuw te overleven. Het lichaam wil zich alleen aanpassen als de omgeving verandert.
Wat zijn emoties?
Emoties zijn de taal van het lichaam. (Gedachten zijn de taal van de Geest.) Ze zijn een manier om de Geest te laten weten waarmee het lichaam bezig is. Dat gaat ongeveer aldus.
Gebeurtenis -à gedachte over de gebeurtenis -à emotie -à vrijkomen van hormoon of neurotransmitter -à lichamelijke sensatie
Ik gebruik hier in mijn praktijk altijd het volgende voorbeeld: Ik ben ooit zeilinstructeur geweest. Twee jaren geleden stonden wij voor aanvang van de Rodella[ii] op het “balcon de Vallespir” naar de Middellandse Zee te kijken. Je kunt op dat moment de zon zien opkomen uit zee, als het weer meezit. Het was een prachtig mooie rode zonsopkomst. Iedereen enthousiast behalve ik. Want ik weet: ochtendrood is water in de boot. En liep naar mijn auto om mijn paraplu te pakken. Dit tot commotie van de mensen die samen met mij naar het schouwspel stonden te kijken. Zij waren nooit zeilinstructeur geweest.
Voor hen was er alleen de schoonheid en ze waren blij. Ik was bezorgd. Zelfde gebeurtenis, twee totaal van elkaar verschillende reacties. Waarom? De gedachte over de gebeurtenis was anders. Bij de andere mensen kwamen er andere chemicaliën vrij dan bij mij. Ze hadden andere lichamelijke sensaties. Een lichamelijke sensatie is dan het eindproduct van een ervaring en wordt bepaald door de gedachten over die ervaring.
Zo spelen lichaam en Geest samen.
Er is in de wetenschap sprake van een zestal basisemoties[iii]. Deze zijn: Blij, boos, bang, bedroefd, walging en verbazing. De gezichtsuitdrukkingen en lichaamshoudingen die daarbij horen zijn redelijk voor alle mensen hetzelfde. Mij valt direct op dat er een getalsmatige onbalans in deze opsomming zit. Want vier ervan zijn negatief, één is positief en één is er ambivalent (dat is hersentechnisch de meest spannende, maar dat is voor een andere keer 😉 ). Je zult dus vaker kans hebben op het ervaren van een negatieve emotie dan van een positieve emotie. Gezien de kwetsbaarheid van het lichaam is dat eigenlijk wel te verwachten.
Wat betekent dit voor jou?
Je bent deel van een gebeurtenis die je niet leuk vindt. Je hebt een gedachte daarover, op basis van “niet leuk” en in een mum van tijd voel je jezelf ook “niet leuk”. Jouw lichaam geeft een waarschuwingssignaal. En dat signaal is onprettig. Maar het is wel een signaal van JOUW lichaam. En als je dat signaal negeert, of wilt verdoezelen, dan doe je dat met een belangrijk deel van jezelf ook. En dat is niet handig.
Wat doe je namelijk zelf als je iemand wilt waarschuwen, waarvan je denkt dat deze persoon jou niet hoort? Als je hetzelfde doet als ik, dan ga je harder praten en uiteindelijk schreeuwen. Pas op!!! En dat zal je lichaam in veel gevallen ook gaan doen. Het gevoel, het onprettige gevoel wordt heviger. En bij veel mensen veroorzaakt dit alleen maar de behoefte om het gevoel nog dieper weg te duwen. We leren in deze maatschappij immers allerlei zaken waardoor het erop lijkt dat je altijd blij kunt zijn. En als je het niet bent, kun je het kopen. Een fopper.
Laten we nu eens kijken wat de quotes, waarvan er één al 1950 jaren oud is, bijna twintig eeuwen. Wat zouden we volgens Jung moeten doen? We moeten kijken naar wat er in ons speelt. Want dat kan ons verteren. Dat gebeurt jou en mij natuurlijk niet 😉 Maar andere mensen. Die hebben we vaak genoeg zien wegkwijnen in emoties. We hebben ze vaak genoeg het advies gegeven: kom op! Wij mannen consequent met de bekende stomp op de schouder.
Wat we werkelijk zouden moeten doen in zo een geval is veiligheid bieden. Een “safe-haven” scheppen waarbij de persoon kan kijken naar die emotie. Ik heb vipassana[iv] meditatie gedaan. Dan ben je alleen maar aan het kijken naar de eindproducten van al je ervaringen. De lichamelijke sensaties. Hoe onprettig die soms ook zijn. Een emotie kan daadwerkelijk een fysieke pijn oproepen. Het was voor mij een bekende ervaring dat de lichamelijke sensaties veranderen als ik er naar kijk en uiteindelijk verdwijnen de meeste. Het signaal is gehoord, het lichaam begrijpt dat de kapitein op het schip, de Geest, kennis heeft genomen van het signaal. Het lichaam is gerustgesteld. Jouw lichaam is gerustgesteld.
Je kunt gedachten kiezen, emoties niet.
Zelfonderzoek is de weg naar minder turbulentie. Bewustzijn is het begin van iedere oplossing. Emoties zijn signalen van het lichaam. En er is niet veel te kiezen in de aard van die signalen. Het voorbeeld van de zonsopkomst laat echter wel zien dat je gedachten kunt kiezen, zodat de ervaring anders beoordeelt wordt. Voor het kiezen van gedachten verwijs ik graag naar het boek van Byron Katie, “Vier vragen die je leven veranderen”[v]. Want aan welke voorwaarden moet een gedachte voldoen en hoe kies je gezonde voedende gedachten? Het lichaam speelt een grote en belangrijke rol in haar methode.
Een andere manier om met signalen om te gaan is ze door middel van kloppen uit het meridiaan systeem te halen, waar ze een blokkade vormen. EFT[vi] (Emotional Freedom Techniques) is zo een methode. Dat kan op korte termijn een goede oplossing zijn, maar het neemt wel de signaalfunctie weg. En dus is hier het adagium: Trek eerst de les en handel daarna.
Volgens de laatste quote van Jung, is de buitenwereld een droom. Dat lijkt wat vergezocht en het is wat in de geloofsovertuiging staat van veel religies. Immers de Boeddhisten noemen deze droom Maya. En ook Christus heeft het keer op keer over ontwaken, ontwaken in dit leven, zo staat er vaak. Het zal voor de Hindoes en Moslims niet veel anders zijn. Het mooist maken het de Aboriginals als zij zeggen: Als het niet gedroomd is, kan het niet bestaan. En modern hersenonderzoek bevestigt in ieder geval dat hetgeen wij zien niet datgene is dat er is, als er al wat is (zo zegt de natuurkunde[vii]).
Toch even over dat moeilijke concept: Ziel.
Dit is puur speculatief.
Een ziel is volgens mij een grensvlak verschijnsel tussen lichaam en Geest. Dergelijke grensvlak verschijnselen kunnen door twee dingen beïnvloed worden. In dit geval aan de ene kant door de Geest en aan de andere kant door het lichaam. Als je geen aandacht besteedt aan een emotie, een trilling in de wereld van trillingen (even natuurkunde weer). Dan past de ziel niet meer perfect op het lichaam. Hetzelfde gebeurt als je een gedachte accepteert die niet waar is, dan past de Geest niet meer perfect op de ziel. En de afstand die door de dissonant ontstaat tussen lichaam en Geest komt tot uitdrukking in de vorm van ziekte. Daarom helpt het om bewust met de signalen om te gaan en zo dicht mogelijk bij de Waarheid te blijven.
En als we de belofte die het Thomas Evangelie in het eerste logion doet serieus nemen: En hij zei:
Iedereen die de betekenis van deze woorden vindt, zal de dood niet smaken, dan zien we dat het een boek is dat gezondheid primair stelt en de Geest daarin als leidend ziet.
Met andere woorden: je kunt super-foods en levensverlengende supplementen slikken totdat je een ons weegt (pun intended), maar als je de communicatie tussen Geest en lichaam belemmert, schiet je er weinig mee op. Onderzoek dus eens waarom jij denkt super-foods en dergelijke supplementen nodig te hebben 😉
Wordt het je in deze wereld makkelijk gemaakt?
Ik kan deze vraag beantwoorden met een volmondig NEE! Op media wordt inmiddels meer gesproken over de emotie dan over de inhoud. Kijk naar het eerste beste voetbal interview. Vroeger werden er vragen gesteld als: Stond je niet buitenspel? Tegenwoordig: Wat is de stemming in de kleedkamer? Maar ook nieuwsmedia vinden het belangrijker te vermelden dat er mensen huilden, dan wat er precies gebeurd is. Soms lijkt het wel of emotie het enige is wat van belang is. Vaak zien we mensen die door emoties verteerd worden, vaak jaren nadat de gebeurtenis plaats vond. En dan doet men net of dit normaal is. Nog erger vind ik dat de kinderen die in een dergelijke maatschappij groot worden het argument: Dat voelt niet goed, daar heb ik geen zin in. Serieus nemen. En ouders radeloos maken. Want het gaat vaak over dingen die wel degelijk van belang zijn voor het kind. Binnenkort is het 8 november en zijn er verkiezingen voor de Amerikaanse president. En de media hebben alleen oog voor de oplopende emoties.
[vi]https://nl.wikipedia.org/wiki/Emotional_Freedom_Techniques Let op dit is een Wikipedia pagina. Van deze pagina’s is bekend dat ze continu bewaakt worden door onder meer de medicijnen industrie. Deze industrie heeft het liefst dat jij niet met je emoties omgaat en er vooral veel pillen voor slikt. Vandaar al die kinderachtige toevoeging en bijvoeglijke naamwoorden.
[vii] Een experiment met prisma brillen, waardoor je alles op zijn kop ziet, laat zien dat na twee weken ongeveer, plots alles weer gewoon recht staat ondanks dat de bril gedragen wordt. De hersenen corrigeren het beeld. En er zijn meer van dergelijke experimenten.
Het wordt tijd om maar eens met de billen bloot te gaan. Mijn hele leven onderzoek ik al veranderde bewustzijnsstaten. (Dat was ook de reden om Taiji, Chi Kung en meditatie te gaan beoefenen). Onder andere door het gebruik van psychedelica, drugs die werken op de waarneming en meer. Daar rust een taboe op. Daarom spreek ik er niet over op deze site. Ik wil geen klanten afschrikken. Maar nu ik drie dagen lang het ICPR (Interdisciplinary Congres of Psychedelic Research) bezocht heb, heb ik besloten hier voortaan open over te zijn. De ontwikkelingen op het gebied van psychedelica geassisteerde therapie zijn zo fenomenaal goed, dat ik mee wil werken aan meer openheid over dit onderwerp. Met name, omdat een aantal collega’s en ik, uitzonderlijk goede mogelijkheden zien voor het behandelen van mensen met trauma of PTSS met psychedelica geassisteerde geïntegreerde neurofeedback. Hierover in een latere blog meer.
Wat ik nu echter eerst wil doen is een waarschuwing uit laten gaan betreffende zogenaamde legale designer drugs. Dit naar aanleiding van de lezing van Tarik Najedinne op het ICPR over deze substanties.
Eerst wil ik wat meer zeggen over de reden dat deze drugs bestaan en hun oorsprong. In de 80ger jaren kwam MDMA (XTC) naar Nederland. Het werd onderdeel van de House scene. Het was toen nog niet verboden. Een verbod volgde echter al snel en “in no time” was er MDEA op de markt. Een eenvoudige chemische verandering (een methyl groep werd vervangen door een ethyl groep) leverde een nieuw legaal middel. Met wel een andere werking en andere toxiciteit (giftigheid).
Er vielen zogenaamde XTC-doden. En de overheid adviseerde om extra water te drinken tegen “oververhitting”. De mensen die op deze drug gestudeerd hadden begrepen wel dat dit precies het verkeerde advies was. De zogenaamde XTC-doden overleden aan een oude arbeidsziekte, namelijk stokerskramp. Hun lichaam ontzilte door het zweten en daardoor worden essentiële mineralen aan het lichaam onttrokken. Meer water gebruiken maakt dit alleen maar erger. En als deze mensen met problemen bij de EHBO gebracht werden, kregen ze een infuus. Met mogelijk fatale gevolgen.
Later onderzoek, onder andere door het RIVM en het Britse Drug Advisory Board, laten zien dat zuivere MDMA, bij verantwoord gebruik, weinig tot geen schade geeft. Omdat het middel al sinds de Eerste Wereldoorlog bestaat, zijn er veel gegevens verzameld over de schadelijkheid. En recent onderzoek laat zien dat MDMA toepassing gaat vinden bij het behandelen van trauma en sociale angst bij autisme en relationele problemen.
Maar de clou zit hem in het woord: ZUIVERE. Dat is gezien het verbod een moeilijke zaak. Want je kunt ook bepaalde chemicaliën in een pil stoppen die XTC achtige effecten geven en niet verboden zijn. Niet omdat ze niet schadelijk zijn, maar omdat ze bij de overheid niet bekend zijn. Deze producten komen vaak uit onderzoekslaboratoria die research deden aan de werking van bepaalde receptoren in de celwand. Chemicaliën dus die nooit op gezondheid zijn onderzocht. Daar was ook geen enkele reden voor, omdat ze nooit op mensen zijn toegepast, maar op celkweken.
De bron van veel desinger drugs zijn dus laboratoria die specifiek onderzoek aan receptoren doen en de reden om ze op de markt te brengen is het omzeilen van de wet. Niet per sé onze wet, maar de Amerikaanse wet. In Amerika krijgen steeds meer werknemers te maken met regelmatige urine proeven van hun werkgever. En druggebruik is een reden voor ontslag op staande voet. Maar als de tester niet weet waarop hij moet testen dan wordt er niets gevonden. En wordt er wel wat gevonden, dan is dit niet een verboden substantie.
De winsten op de drugsmarkt zijn zo groot, dat de personen die erachter zitten helemaal niet geïnteresseerd zijn in schadelijkheid voor de gebruikers. Hierdoor komen er op dit moment onder het mom van “legal high” buitengewoon gevaarlijke drugs op de markt. Met alle desastreuze gevolgen van dien. Omdat in Amerika de moraal heerst dat verboden betekent dat er ook geen test beschikbaar hoeft te zijn, komen we in een situatie dat bij problemen, niemand meer weet wat te doen. Ook de experts niet. Vaak zijn deze producten zeer gevoelig voor overdosering. Dus “een halfje bijslikken want het feest duurt nog 4 uur”, kan iemand net over de rand duwen. En bij de EHBO weet vervolgens niemand wat te doen. Ook is de afbraak van dergelijke laboratorium chemicaliën niet goed onderzocht. Sommige werken veel langer dan XTC, wel tot 24 uren lang. Dit veroorzaakt een ander probleem. Want de gebruiker komt thuis, gaat naar bed en komt daar met een roes weer uit. Deze gebruikers denken meestal dat ze ergens “in zijn blijven hangen”, dat er een lange termijn effect bij hen optreedt dat onwenselijk is. Dit kan grote angsten veroorzaken, die mogelijk door het middel ook nog verergerd worden. Met traumatische gevolgen.
Als ouder zie ik maar twee mogelijkheden:
-Of een pertinent verbod op welk middel dan ook. Met de daarbij behorende continue controle van onze kinderen. En dat vinden we onwenselijk.
-Of een volledige openheid over drugs in huis. Die in ons geval begon met openheid over het eigen gebruik.
Dat laatste hebben wij dus gedaan. Met een extra waarschuwing voor middelen die als legaal bestempeld worden.
Overigens kwam uit de eerder genoemde onderzoeken in Nederland en Groot Brittannië ook tevoorschijn dat alcohol en tabak bovenaan de lijst met gevaarlijke middelen staan. Cannabis (zuiver) en XTC (zuiver) stonden onderaan dezelfde lijst. Hierbij wil ik vermelden dat er cannabis (wiet) op de markt is die ook “opgepept” wordt met synthetische middelen. Via een spray, zodat dosering op zijn minst onzeker is en waarschijnlijk schadelijk. Volgens mij maakt dit meteen duidelijk dat het criminaliseren van cannabis in de nabije toekomst voor grote problemen gaat zorgen.
Even ten overvloede. Moeten we dus als ouders dan maar toestaan dat onze kinderen dagelijks blowen en in het weekeinde daar een XTC pil bijnemen? Nee natuurlijk niet. Dagelijks blowen heeft nadelige gevolgen voor de motivatie, dat is bekend. En het lichaam moet herstellen van XTC. Iedere gebruiker kent de didi (dinsdag dip). Bovendien dienen we onze kinderen met bijvoorbeeld voedingssupplementen te ondersteunen, want het lichaam wordt op een bijzondere manier extra belast en heeft dus extra middelen nodig. Maar dit geldt ook als iemand een hele avond nuchter danst en er geen alcohol bij drinkt. Ik denk dat overdaad schaadt. En regulering werkt. Het geeft de kinderen ook de mogelijkheid om één pilletje extra te kopen en in te leveren bij de teststand op het feest. Om te controleren of het datgene is waarvoor men betaald heeft.
Er is ook goed nieuws. Onze kinderen zijn een stuk meer street wise ten aanzien van dit onderwerp dan wij vermoeden. Tijdens het ICPR gaf Levente Móró een lezing over damage control bij psychedelische feesten. Hij wist te vertellen dat hij nog nooit had meegemaakt dat er een foute pil aangeboden werd om te testen en dat de gebruiker zei: Ik neem hem lekker toch. Alle pillen die negatief getest werden, verhuisden naar de container met chemisch afval. Een fijn gevoel.
Ik stel graag mijn kennis en ervaring beschikbaar om mensen te helpen die met druggebruik bij kinderen of partners te maken hebben. Ik ben in staat om over dit onderwerp op wetenschappelijke basis informatie te verstrekken.
